Normalisatie
Voor verlichting bestaan er actoren en toepassingsgerichte normen die betrekking hebben op verlichting en op visueel comfort in verschillende situaties, en productgerichte normen die betrekking hebben op producten en meer bepaald op hun prestaties. De normalisatie-instellingen onderscheiden zich door de interventiegraad, het toepassingsdomein en de aard van de documenten die ze opvolgen.
De normalisatie wordt uitgevoerd door de verschillende instellingen volgens onderstaande taakverdeling:
| Wereldwijd | Europees | Nationaal | |
|---|---|---|---|
| Toepassing Product (Fotometrie) |
ISO | CEN | NBN Operator IBE-BIV |
| Product (Elektrische aspecten, veiligheid en prestaties) | IEC | CENELEC | NBN Operator CEB-BEC |
| Toepassing (Theoretische grondslagen licht en fotometrie) |
CIE | / | IBE-BIV |
De geharmoniseerde Europese normen
De geharmoniseerde Europese normen leggen de beoordelingsmethoden en -criteria vast voor de prestaties van producten voor hun essentiële kenmerken. Ze worden opgesteld door de op Europees niveau erkende instellingen CEN en CENELEC. In deze normen wordt ook de controle van de productie voorzien. Juridisch gezien vormt de naleving van dergelijke normen ‘een vermoeden van overeenstemming met de eisen van de Europese richtlijn zelf’. Een harmonisatiedocument is echter geen geharmoniseerde norm. Het gaat namelijk over een document waarover er niet voldoende eensgezindheid bestaat in de Europese Unie om het tot een norm te maken.
Alle geharmoniseerde normen worden, net zoals de beoordelingsdocumenten, door de Europese Commissie vermeld in een lijst die gepubliceerd wordt in het Publicatieblad van de Europese Unie.
De toepassingsgerichte normen
Toepassingsgerichte normen hebben niet als doel de kwaliteit van het product te verzekeren, maar ze streven naar een gepaste lichtsfeer (in functie van de visuele taken). Deze normen zijn dus niet specifiek van toepassing op armaturen maar behandelen de verlichting en het visuele comfort in hun totaliteit.
De productgerichte normen
De productgerichte normen hebben voornamelijk betrekking op armaturen, onderdelen of andere hulpelementen. We kunnen verschillende soorten productgerichte normen onderscheiden, zoals bv. de normen waarin de meetmethodes en -procedures worden vastgelegd om een vergelijking van de productkenmerken mogelijk te maken, of de prestatienormen die een eenduidige bepaling van de productprestaties en een eventuele productmarkering toelaten.