Hoe blijf je geconnecteerd in een geïsoleerd gebouw?

We leven in een maatschappij die alsmaar meer ‘geconnecteerd’ is en gebouwen spelen daar een grote rol in, denk maar aan smart buildings en het internet of things. Tegelijkertijd worden er steeds strengere prestatiecriteria geëist op vlak van isolatie en luchtdichtheid. Op de markt zijn er tal van producten verschenen met metalen folies die gebruikt worden als isolatiefolie of om infraroodstralen te weerkaatsen.

Nieuwe gebouwen die volledig bedekt worden met een metalen laag, functioneren als een kooi van Faraday en houden elektromagnetische golven volledig tegen. De ontvangst van signalen voor smartphones is dus niet langer mogelijk.

Hoe kan je dan geconnecteerd blijven in een dergelijke gebouwen? Er zijn twee mogelijke oplossingen. Je kan zenders installeren die signalen binnen gebouwen verspreiden. Een andere, innovatieve oplossing is om elektromagnetische straling binnen te laten via materialen die bepaalde frequentiebanden doorlaten zonder de energieprestaties te beïnvloeden. Deze oppervlakken worden FSS genoemd, wat staat voor Frequency Selective Surface. In ons onderzoek staan dergelijke oplossingen centraal.

In de patentendatabank vinden we vooral resultaten voor ramen. We merken op dat deze problematiek naast de bouwsector ook de transportsector treft. Het probleem van doorlatendheid van golven doet zich immers ook voor bij auto’s en treinen. Aangezien ze uit metaal bestaan, moeten de oplossingen via de ramen gevonden worden.

Het is veel gemakkelijker om patenten te vinden die ervoor zorgen dat gebouwen geen elektromagnetische golven meer doorlaten, dan patenten om ze net wel door te laten. Om de dekking door radiogolven in gebouwen te doen toenemen, wordt op dit moment de voorkeur gegeven aan de oplossing met zenders, terwijl men voor steeds hogere frequenties moet kiezen om een gegevensdebiet te verkrijgen dat voldoet aan onze verwachtingen.